Wreszcie jakaś setka.

Piątek, 9 lipca 2010 · dodano: 10.07.2010 | Komentarze 0

Trasa: Długi Kąt-Józefów-Aleksandrów-Smólsko-Biłgoraj-Smólsko Małe-Brodziaki-Tereszpol Kukiełki-Sochy-Szozdy-Zwierzyniec-Florianka-Górecko Stare-Józefów-Majdan Nepryski-Samsonówka-Długi Kąt.
Z rana byłem jeszcze myć rower w pobliskim bajorku po wczorajszej błotnej masakrze.

Wybrałem się dziś do siostry do Biłgoraja zobaczyć moją dawno niewidzianą chrześniaczkę. Madzia rośnie jak na drożdżach i jest z niej już niezły 2.5 letni kawałek małej kobitki ;-).

Nie chciało mi się wracać najkrótszą drogą trasą przez Aleksandrów (9 kilometrowa wioska) więc postanowiłem sobie urozmaicić jakoś trasę. W Smólsku odbiłem na Brodziaki a w Brodziakach skręciłem na leśną drogę przeciwpożarową. Jechałem tamtędy ostatnio z 10 lat temu i asfaltu było tam niewiele. Obecnie jest tam naprawdę fajna asfaltówka, ruch samochodowy jest żaden, więc jedzie się naprawdę przyjemnie. Na blisko 10 kilometrowej trasie spotkałem jedynie kilku jagodziarzy. Asfalt kończy się jakieś 2.5 km przed Tereszpolem (szkoda, że nie podciągnęli już tej trasy asfaltem do samego końca), odcinek ten jest bardzo kamienisty ale da się przeżyć, zawsze to jakieś urozmaicenie.

Bagna Puszczy Solskiej - Roztocze Środkowe © stamper

W Tereszpolu zamiast skręcić w stronę Józefowa i jechać do domu obiłem w stronę Zwierzyńca, gdzie nad zalewem umówiłem się z Krzemem. Musiałem, na niego poczekać kilkanaście minut. Pojechaliśmy na miasto zjeść jakiegoś zapychacza a później przez Roztoczański Park Narodowy, trasa przez Floriankę i Górecko Stare skierowaliśmy się w stronę domów.

Barokowy kościół filialny "na wodzie" pw. św. Jana Nepomucena z XVIII wieku © stamper

Koniki Polskie - Florianka, Roztocze Środkowe © stamper

Konik Polski © stamper

Konik polski w Roztoczańskim Parku Narodowym

Koniki polskie są jedyną rasą koni prymitywnych w Polsce. Są one potomkami tarpanów, które żyły niegdyś w puszczach Polski; Litwy i Prus: Odłowione w Puszczy Białowieskiej w I I połowie XVIII w, ostatnie tarpany; umieszczono w Zwierzyńcu - rezerwacie myśliwskim hrabiego ordynata Zamoyskiego. Rezerwat ten zajmował między innymi tereny dzisiejszej ostoi konika polskiego: Na początku XIX wieku tarpany rozdano okolicznym chłopom. Skrzyżowane z końmi domowymi zachowały się w okolicach Biłgoraja da początków XX wieku w postaci prymitywnej rasy koni chłopskich. Dopiero w okresie międzywojennym potomkami dawnych tarpanów zainteresowali się naukowcy, W 1936 roku utworzono w Białowieży rezerwat; gdzie umieszczono najbardziej typowe okazy. Drogą selekcji i hodowli zaczęto odtwarzać postać dawnego tarpana.

Hodowla zachowawcza konika polskiego w RPN prowadzona jest w Warunkach zbliżonych do naturalnych, na obszarze wydzielonym w okolicy stawów "Echo' oraz w warunkach stajennych we Floriance. Ostoja Rezerwatowej Hodowli Konika Polskiego powstała w 1982 roku. Obejmuje ona obszar około 100 ha, w skład którego wchodzą lasy, stawy-z liczną siecią grobli oraz dolina strumienia Świerszcz, który służy konikom jako wodopój. Obecnie w Ostoi przebywa stado około 20 sztuk.

W 1995 r, utworzono Ośrodek Stajennej Hodowli Koników Polskich we Floriance, w którym prowadzane są prace mające na celu odtworzenie cech genetycznych tarpanów wśród koników polskich.

Charakterystyczne cechy konika polskiego to: niski wzrost, (125 135 cm), obfite owłosienie w okresie zimy, maść myszata z Czarną pręgą przez grzbiet, pręgowanie w okolicy łopatek i stawów skokowych. Koniki polskie charakteryzują się dużą siłą w stosunku do masy ciała, wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łagodnym temperamentem i charakterem. Rasa ta posiada wybitne właściwości przystosowawcze, charakteryzuje się ogromną żywotnością i zaradnością.

Opis za: http://www.roztocze.net/tylko_dla_t/rpn/index.html#3