Po Herculesa...

Poniedziałek, 14 maja 2012 · dodano: 15.05.2012 | Komentarze 2

Wstaję o 6 rano, 6:50 jestem już w osobówce do Miechowa, skąd idę z buta około 15 km, plus 3 km podwiózł mnie jakiś dobry człowiek. To już niestety nie te czasy kiedy po Polandzie można się było dosyć sprawnie przemieszczać autostopem. Po co wybrałem się za Miechów? Po Herculesa się wybrałem. Herculesa, czyli rower Pawła, który dwa dni wcześniej przytarł na jednym ze zjazdów głową asfalt (skończyło się na 5 szwach) i nie był w stanie kontynuować dalszej podróży. Rower ucierpiał znacznie mniej niż jego użytkownik, który w sumie również mimo tak poważnej wywrotki nie stracił ochoty do jazdy i ma zamiar jak najszybciej ponownie pojawić się w siodle.

"Bryka" została na dwa dni u przemiłej starszej Pani, której chciałbym ogromnie podziękować za pomoc i przechowanie roweru. Ta dobra Kobiecina nie chciała mnie dziś wypuścić od siebie, próbując ugościć mnie po królewsku wszystkim co miała w lodówce. Omal się przez to nie spóźniłem na pociąg powrotny do Krakowa. Zostałbym u niej dłużej ale niestety musiałem po 15 pojawić się w pracy. Obiecałem jej jednak, że się u niej zjawię, być może z pozszywanym już Pawłem. Ta Pani to naprawdę przemiła kobieta, tacy ludzie przywracają nadzieję, że w Polsce są jeszcze naprawdę życzliwi i dobrzy ludzie.

Dobrze, że miałem z górki i z wiatrem bo pewnie bym się spóźnił na ten pociąg a tak byłem 4 minuty przed czasem.

Mapka